qabırğa

qabırğa
I
сущ.
1. ребро мед. Qabırğa başcığı головка ребра, qabırğa sınığı перелом ребра, qabırğaların rezeksiyası резекция рёбер, qabırğa qabarıqlığı бугристость ребра
2. строит. горбыль (крайняя доска при распилке бревна, с одной стороны выпуклая)
3. строит. обрешетина (деревянный брус, накладываемый при сооружении крыши поперёк стропила)
II
прил. мед. рёберный. Qabırğa qabarcığı рёберный бугорок, qabırğa qövsü реберная дуга, qabırğa sümüyü рёберная кость, qabırğa cismi реберное тело
◊ qabırğa vermək: 1. накрениться; 2. пропускать, пропустить мимо ушей, qabırğasının qalınlığına salmaq быть толстокожим, qabırğalarını əzişdirmək намять бока кому, qabırğaları çıxmaq, qabırğaları sayılmaq быть очень худым; сильно похудеть; qabırğalarını sındırmaq kimin пересчитать ребра к ому; qabırğasına döşəmək kimin отчитать кого

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Смотреть что такое "qabırğa" в других словарях:

  • qabırğa — is. anat. 1. Fəqərələri döş sümüyü ilə birləşdirən qövsşəkilli sümük. İnsanın yeddi cüt yuxarı və beş cüt aşağı qabırğası vardır. – Qabırğalar yastı və mötərizə şəklində olub, fəqərələrin yanlarından qabağa doğru uzanmışlar və döş qəfəsinin yan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qabırğa — (Cəbrayıl, Qax, Ucar) 1. cağ (arabada) (Cəbrayıl). – Qabırğaları sındırma 2. kirəmit düzmək üçün evin üstünə üfüqi qoyulan taxta, ağac (Qax, Ucar). – Oturacax evin qabırğası vurulup bugün (Qax); – Qabırğa şam ağacınnan da olur (Ucar) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qol-qabırğa — is. Bədənin qol və qabırğalar olan hissəsi. Qol qabırğasını əzmək (qırmaq, qırıb tökmək) – döymək, əzişdirmək, kötəkləmək. On il bundan əvvəl Zeynəb bircə vaxt namazını keçirsəydi, anası onun qol qabırğasını qırıb tökərdi. Qant.. Qol qabırğasını… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şərsuf — ə. qabırğa sümüyünün qabaq tərəfindəki qığırdaq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qabırğalamax — (Göyçay, Ucar) evin üstünə qabırğa (b a x qabırğa 2 ci məna) düzmək, vurmaq. – Ussalar damı qabırğaladı (Ucar) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • çəpərə — I (Bərdə, Mingəçevir, Zərdab) balıq tutmaq üçün əl toru. – Bir çəpərədə dörd xaşam balığı tutdum (Zərdab); – Çəpərəni gət gedəx’ balıx tutax (Bərdə) II (Cəbrayıl, Yardımlı, Qarakilsə) toyuğun qabırğa hissəsi. – Çəpərəni özün ye, mə: ayrı ət ver… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qavırğa — (Şəki) bax qabırğa (2 ci məna). – Öyün üsdünə iki yüz qavırğa lazımdı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • sallama — I (Gəncə) yanlarından qızıl, gümüş və s. bəzək şeyləri sallanan toqqa. – Belində sallama toqqası var II (Balakən, Cəbrayıl, Füzuli, Göyçay, Xocavənd, Kürdəmir, Laçın, Şamaxı, Zaqatala, Zəngilan) 1. asanlıqla qoşmaq üçün arabanın qolları altına… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • zil’ — ə. 1) qabırğa; 2) böyür, yan; 2) həndəsi cismin yanlarını təşkil edən xətlərdən hər biri …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • miyantəng — is. <fars.> Ətin budla qabırğa arasında olan hissəsi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qabırğacıq — is. Kiçik qabırğa …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»